تالاب بین المللی گاوخونی واقع در انتهای حوضه آبریز زاینده‌رود واقع در زیر حوضه گاوخونی قرار دارد. این تالاب که در دوره‌ی سوم زمین شناسی به وجود آمده به عنوان تنها دریاچه‌ی آب شور دائمی در فلات مرکزی و در دل کویر واقع شده است.
در تقسیم‌بندی کلی هیدرولوژی ایران حوضه آبریز گاوخونی جزء حوضه آبریز فلات مرکزی ایران است و از شمال به حوضه آبریز دریاچه نمک، از شرق به حوضه‌های دق سرخ و کویر سیاه کوه، از جنوب به حوضه کویر ابرقو و از غرب و جنوب غرب به حوضه آبریز کارون محدود می‌باشد.
تالاب بین المللی گاوخونی که در سال ۱۳۵۴ در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده از جمله تالاب‌های طبیعی و بین المللی است. این تالاب در جنوب شرقی حوضه و در فاصله ی ۱۴۰ کیلو متری جنوب شرق اصفهان (از مسیر اصفهان، زیار، اژیه، ورزنه، تالاب) و ۳۰ کیلومتری شهر ورزنه قرار دارد. ارتفاع ان از سطح دریا ۱۴۷۰ متر می‌باشد.
مساحت تالاب متأثر از حجم آب ورودی به آن است. در سال‌های اخیر که ورود آب‌های سطحی به خصوص رودخانه زاینده رود به تالاب به طور کلی قطع شده است پهنه تالاب کوچک‌تر شده است. در مطالعات بهنگام سازی طرح جامع آب وسعت تالاب بین المللی گاوخونی ۴۸۹ کیلومتر مربع گزارش شده است.
اکثر آبراهه‌های منتهی به تالاب مربوط به جنوب و جنوب شرق می‌باشند. این شبکه‌های آبراهه و مسیل‌ها در فصول مختلف با توجه به سیلاب‌های آنی که در منطقه اتفاق می‌افتد، می‌توانند تا حدودی نقش به سزایی در تامین آب مورد نیاز تالاب و به خصوص در حفظ اکوسیستم تالاب و همچنین زیستگاه‌های پرندگان و جانواران در این منطقه داشته باشند.
تالاب بین المللی گاوخونی دارای کارکردها و ارزش‌های بسیاری از جمله حمایت از تنوع زیستی، منظره و چشم انداز، تغذیه سفره‌های آب زیر زمینی، تعدیل آب و هوا، کاهش آلودگی ها، جلوگیری از تشکیل کانون ریزگرد، مهار فرسایش بادی، ترسیب کربن می‌باشد.
طی پایش صورت گرفته در تاریخ جمعه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ در تالاب گاوخونی و مناطق اطرف آن، یک فرد تلیله بلوطی (نوک دراز) توسط آقای امین اخوت و خانم بهار نفیسی برای اولین بار در استان اصفهان مشاهده گردید. بند شاخ کنار که محل مشاهده این گونه بود، از مناطق
تالاب‌ها یکی از مهم‌ترین و با ارزش‌ترین اکوسیستم‌های طبیعی در جهان هستند که در اکثر اکوسیستم‌های طبیعی کارکرد‌های بسیار متنوعی را ایفا می‌کنند. تالاب‌های طبیعی از جمله فعال‌ترین و حیاتی‌ترین اکوسیستم‌های روی کره زمین هستند. در حقیقت، همین تالاب‌ها هستند که با تأمین آب و توانایی تولید مثل به بقای
پرندگان مهاجر در سلامت اکوسیستم‌های تالابی نقش بسیار اساسی ایفا می‌کنند و به عنوان یکی از اجزای اصلی این محیط‌ها شناخته می‌شوند. این پرندگان در تعادل اکوسیستم تالاب‌ها تأثیرگذار هستند و به گونه‌های مختلفی در حفظ سلامت و پایداری این محیط‌ها سهیم می‌شوند. در زیر تعدادی از اهمیت‌های حضور پرندگان
هامون پوزک برابر با طبقه بندی کنوانسیون رامسر از تالاب های جهان، در گروه تالاب های داخلی قرار دارد و اگر آب رودخانه هیرمند به آن بریزد، دایمی است. منبع تأمین آب آن رودخانه پریان است و افزون بر آن رودخانه فصلی فاش رود که از افغانستان سرچشمه میگیرد نیز
