ارزش اقتصادی تالاب چگونه محاسبه می‌شود؟
ارزشگذاری منابع زیست محیطی به منظور رصد مسیر رشد اقتصادی، تشکیل حساب های ملی سبز و استفاده در تحلیل اقتصادی پروژه های سرمایه گذاری شکل گرفته است. دارایی های زیست محیطی، منجر به عرضه کارکردهای سالانه ای می‌گردند که ارزش این دارایی ها، تابعی از ارزش کارکردهای سالانه آن می باشد. ارزشگذاری دارایی های زیست محیطی به منظور همگنی با حساب های ملی سایر کشورها می بایست در قالب دستورالعمل مشخصی انجام شود که براین اساس تدوین شده است. محدوده مطالعاتی تالاب ۲ دستورالعمل سیستم تلفیقی حساب های اقتصادی وزیست محیطی های سه گانه هامون دارای اکوسیستم مرتعی، اکوسیستم جنگلی و اکوسیستم تالابی(دریاچه ای) می باشد. دیدگاه ارزشگذاری سرمایه های زیست محیطی این سایت براساس برآورد خسارت های وارده است.
براساس مطالعه انجام شده توسط کاستانزا و همکاران(۱۹۹۷) تالاب ها، اکوسیستم هایی با ارزش دارایی ها و ارزش کارکردهای سالانه بسیار بالا نسبت به اکوسیستم های دیگر(نظیرجنگل ها، مراتع و . . .) می باشند. این اکوسیستم کارکردهایی نظیر ساماندهی آشفتگی ها، تولید غذا، تنظیم و عرضه آب، فرصت های تفرجی و تنظیم گازها را برای بستر زندگی انسان مهیا می نمایند. بنابراین، براساس آنچه در کنوانسیون رامسر به عنوان بیانیه منتشرشد، حفظ ونگهداری واحیاء تالاب ها از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد. براساس آنچه بیان گردید، تالاب ها دارای منابعی است که درکنش و واکنش با یکدیگر موجب عرضه خدمات زیست محیطی بسیار باکیفیت و ارزشمندی به جوامع انسانی می گردد. در حسابداری اقتصاد ملی(SNA) موجود امکان لحاظ نمودن ارزش این دارایی ها و وارد نمودن آن به حساب های ملی وجود ندارد. برای غلبه براین مشکل، حساب های تلفیقی اقتصاد و محیط زیست(SEEA (با تقسیمات(کد دار) متناسب شکل گرفت تا کشورهای مختلف براساس دستورالعملی ثابت اقدام به ارزشگذاری سرمایه های زیست محیطی نمایند و عملکرد آنها در ارتباط با حفظ ونگهداری این سرمایه ها قابل ارزیابی گردد.
ارزش گذاری اقتصادی تالاب های سه گانه هامون مجری طرح شرکت مهندسین جامع
