جغد کوچک

نام علمی: Athene noctua

نام انگلیسی: Little Owl

وضعیت حفاظتی:کمترین نگرانی Least concern (LC)

مشخصات جغد کوچک:

طول بدن جغد کوچک، ۲۲ سانتی‌متر، طول بال ۵۶ سانتی‌متر و حدود ۱۸۰ گرم (هر دو جنس) وزن دارند. این جغد دارای سر گرد و پاهای بلند است. نر و ماده جغد کوچک شبیه به هم هستند.

چشم‌های جغد کوچک به رنگ گوگردی زرد تا زرد کم‌رنگ است و مردمک آن سیاه رنگ است. حاشیه چشم‌ها با پرهای سفید رنگ پوشیده شده است. ابروهای سفید به این پرندگان، ظاهری جدی و عبوس داده است. دو چشم درشت در جلوی سر و صورت پهن، از آن‌ها ظاهری متفاوت ساخته است که با هیچ پرنده دیگری اشتباه گرفته نمی‌شوند. منقار جغد کوچک خمیده و کوچک است و بخش زیادی از منقار پشت پرهای صورت پنهان شده است. منقار به رنگ زرد مایل به سبز است.

پراکنش:

جغد کوچک در مناطق دشتی ۸۴ کشور در طول و عرض جغرافیایی میانه و پایین نیم‌کره شمالی پراکنش دارد. این منطقه طیف گسترده‌ای از زیستگاه‌ها شامل استپ‌های باز، چمنزارها، بیابان‌ها، مراتع و لبه‌های جنگل‌های نیمه باز و مناطق شهری مسکونی را در برمی‌گیرد. این زیستگاه‌ها، از اوراسیا تا شمال دانمارک، جنوب سوئد و لتونی، از شرق به آسیای صغیر، لوانت، عربستان، میانه و شرق آسیا تا چین، از جنوب تا شمال آفریقا و ساحل دریای سرخ تا سومالی گسترده شده است. جغد کوچک در سراسر ایران به جز جنوب کشور پراکنش دارد.

زیستگاه جغد کوچک:

زیستگاه این گونه در کوچه باغ‌ها و ساختمان‌های قدیمی، داخل یا حاشیه شهر، در صخره‌ها، بیابان‌ها و نیمه بیابان‌های دارای سنگ یا ویرانه‌ها، واحه‌ها، زمین‌های بایر و سنگلاخی، مراتع با درختان پراکنده، باغ‌های دارای درختان میوه قدیمی، در کنار رودخانه‌ها و نهرها، پارک و حاشیه‌های جنگل‌های نیمه باز است. به طور محلی در اطراف خانه‌های مزارع یا انبارها یا بعضی اوقات در سکونت‌گاه‌های مردم با زمین‌های زیر کشت نیز زیستگاه دارد. در هیمالیا در ارتفاعی حداکثر ۴۶۰۰ متر و در اروپای مرکزی در ارتفاعی به طور معمول زیر ۷۰۰ متر دیده می‌شود. این گونه زندگی در جنگل‌ها را ترجیح نمی‌دهد. جغد کوچک تنها جغدی است که در بیابان‌های خشک نیز یافت می‌شود.

 رژیم غذایی:

جغد کوچک از حشرات (عمدتاً) سوسک‌ها و ملخ‎‌ها تغذیه می‌کند. همچنین از بندپایان، خزندگان کوچک، قورباغه‌های کوچک، پستانداران کوچک، پرندگان و کرم‌های خاکی نیز تغذیه می‌کند. این جغد غالباً در جستجوی غذا بر روی زمین فرود می‌آید و حرکت می‌کند. جغدها، مواد غذایی اضافی را در انبارهایشان در سوراخ‌های درختان ذخیره می‌کنند. با وجود آنکه مشخص شده است که جغدها گوشت‌خوار هستند، اما جغد کوچک مقداری مواد گیاهی مانند برگ‌ها و میوه‌های کوچک نظیر توت‌ها و ذرت را نیز می‌خورد.

وضعیت حضور در تالاب:

در حاشیه‌ی شمالی تالاب و در مناطقی که تپه‌ماهوری است دیده می‌شود. بومی تالاب گاوخونی است و مهاجرت ندارد.