ارمیاس سیستان

نام علمی: Eremias fasciata

نام انگلیسی: Sistan Racerunner

وضعیت حفاظتی: ارزیابی نشده NE

مشخصات ارمیاس سیستان:

سطح پشتی بدن ارمیاس سیستان دارای نوارهای موازی تیره و روشن است. نوارهای روشن به رنگ برنزه روشن تا قهوه‌ای شکلاتی و خطوط روشن سفید کرم تا نخودی رنگ هستند. گونه‌های بالغ دارای ۲ تا ۳ نوار تیره بوده که فاقد لکه یا خال‌های روشن می‌باشند. سطح بالایی سر قهوه‌ای ساده و یکدست است. ارمیاس سیستان دارای سه فلس بینی است که فلس پایینی با ۱ تا ۲ فلس قدامی لب بالا در تماس است. انگشتان چهارم پاها دارای دو ردیف از فلس های زیر انگشتی هستند که در هر ردیف ۱۳ تا ۲۷ فلس قرار دارد. همچنین در لبه انگشتان یک ردیف از فلس‌‌های نوک تیز جانبی وجود دارد. دورادور بند یکی مانده به آخر انگشت چهارم پاها دارای ۱ فلس است. این لاسرتا دارای ۱۱ تا ۲۷ فلس گلویی در ردیف طولی میانی است. همچنین دو ردیف حفره های رانی در زیر ران‌ها دارد.

بوم‌شناسی و رفتار:

ارمیاس سیستان روزگرد است و در ساعات گرم روز و قبل از ظهر بیشترین فعالیت را دارد. حتی این گونه در زمان‌هایی که دمای خاک حدود ۲۷ درجه سانتیگراد باشد نیز به صورت فعال مشاهده شده است و در ساعات گرم روز و برای دور ماندن از گرمای شدید خورشید به سایه زیر بوته ها پناه می‌برد. این گونه در هنگام خطر به سرعت فرار کرده و از بوته‌ای به بوته‌ی دیگر می‌گریزد و گاه هنگام فرار از بوته های کوچک بالا می رود.

پراکنش:

این گونه از مرکز تا شرق ایران تا جنوب افغانستان در حوضه رودخانه هلمند و بلوچستان و پاکستان پراکنش دارد .  در ایران بین محدوده ارتفاعی ۱۲۷ تا ۱۱۷۷ متر یافت می‌شود.

زیستگاه:

ارمیاس سیستان در مناطق دشتی با بستری از جنس مختلف خاک‌ و سنگریزه‌ها از جمله دشت‌های ماسه‌ای، ریگ‌زارها، نمک‌زارها یا دشت‌های رسوبی با گیاهان پراکنده و همراه با بوته‌های پراکنده و تنک دیده می‌شود. پوشش گیاهی در زیستگاه این گونه اغلب شامل درمنه، خارشتر، گز و اقاقیا است.

رژیم غذایی:

وضعیت حضور تالاب: بومی تالاب گاوخونی